Afrika dag1

Hè hè, daar is hij dan eindelijk zult u denken, en enkele onder u hadden misschien al de nu vervlogen hoop dat ik al door een nog niet ontdekte stam een giftige pijl door mijn zo dierbaar gekoesterde lever had gekregen, maar nee niets van dit alles. Sterker nog, het gaat mij wonderlijk goed. Dinsdag moesten we in het hotel op Schiphol om 05.15 opstaan en na een stevig ontbijt stegen we dan 10.30 op. Na 11 uur vliegen en uitchecken, ebola testen en de koffers terug halen en de rit naar het werkelijk geweldige hotel lagen we om 01.00 uur volledig afgebrand en oververhit in ons mandje zoals dat schijnbaar hoort te gaan tijdens een welverdiende vakantie. Dat oververhit had niets met opwinding of iets dien aard te maken dus helaas.
De dag erna,,, vandaag dus hebben we een drukke dag doorstaan in de hitte in en om de megastad Johannesburg. Werkelijk de meest waanzinnige dingen gezien hoor en zelfs bij het huisje van Mandela gestaan. Dat staat in Pretoria, éminence van de grootste shiptowns van Afrika. Mensen wat een ellende,..en wat een armoede daar. Nee dat is niet lachen en ik ben blij dat ik dit gezien heb. Wij verblijven in een waanzinnig mooi hotel en alles is werkelijk prima in orde. We zijn net terug van een heerlijk diner dat zo luxe wat dat ik er een beetje verlegen en stil van werd. De mensen die mij kennen hoor ik nu denken, wauw dat moet nogal wat geweest zijn dan. We werden bediend door een hele vriendelijke zwarte vrouw. ( zwarte zeggen is hier gelukkig wel politiek correct gelukkig ) die overal aan het statement Big Mamma voldeed. Ik heb dan ook schaamteloos met haar aangepapt om dat veelwijverij daar heel normaal is. Bijwijven worden ze daar genoemd. Ik heb na het eten even heerlijk met haar geknuffeld en dat voelt toch best lekker aan hoor. Astrid wat erbij dus vanwege de vakantie mocht het een keer. Astrid heeft ook flink afgezien want het is veel klimmen en dalen daar in Johannesburg en dat gaat niet zo makkelijk met een versleten knie. Het enige enge beest dat ik tot zover gezien heb was zo'n dikke witte larve, u kent ze wel van tv. Een soort dikke worm die je levend uit kunt zuigen alsof het een Nederlandse werknemer betreft, maar die van mij was gedroogd geloof ik. Niet mijn meest favoriete snackje tussendoor, maar omdat ik jullie een duidelijk beeld wil geven van onze bevindingen rest mij geen andere keus dan hem met ware doodsverachting te consumeren. Na hem wat tussen duim en wijsvinger te hebben rondgedraaid, de veerkracht en buigzaamheid te hebben getest en mezelf te hebben overtuigd dat toch werkelijk in het hiernamaals vertoefde heb ik hem opgegeten. JAWEL! Voor mijn lezers doe ik alles behalve liegen natuurlijk. Nou,,, Hij was niet vies, maar om te zeggen ..Doe me er nog maar een paar..Nee niet echt. Wel een hoop ellende met de stekkers hier,,, had eenmaal van mezelf en van een koppel in Nederland wonende inheemse , ook nog twee sets meegenomen, maar helaas de aansluiting wat heel anders. Dus lag ik hier vanmorgen vroeg al met een zwarte meneer over de grond te rollebollen teneinde er een beetje spanning in te krijgen. Ik zie al enkele mij bekende dames naar de reisgidsen grijpen om zo'n zelfde reis te boeken, maar het bleef bij het plaatsen van een geleende hotel stekker en zo doende kan ik nu een verslag maken. Dus de eerste die durft te beweren dat ik er niets aan doe, die spreek ik bij terugkomst even. Helaas met van spanning gefronste wenkbrauwen levende groupies van me, ik zit aan mijn tax voor vandaag. Ik probeer nog wat foto's te plaatsen en ga mijn zo verrukkelijk uitziend mandje opzoeken. Astrid slaapt al en probeert alvast aan het geluid van leeuwen gebrul te laten wennen geloof ik. Ha ha ha nou verkleumde fans het is nu 23.00 uur en 23 graden, dus mooi geweest. Gegroet , en tot zo spoedig mogelijk. Uw niet aflatende, de dood tegemoet tredende reizende reporter Marsje